Kiedy przesadzać tuje? Najlepszy czas to przełom września i października, Wybór takiego terminu to gwarancja, że system korzeniowy żywotnika zdąży się zregenerować przed nadejściem mroźnych dni, Tuje możesz także przesadzić wiosną, jednak wtedy staną się bardziej wrażliwe na suszę. Ziemia dla bylin musi być pulchna. Cebule kwiatowe – kupione teraz możemy wsadzać do ziemi jeszcze w sierpniu, potem jeszcze we wrześniu i październiku, żeby zdążyły się ukorzenić przed nadejściem prawdziwej zimy. Krzewy – tutaj bardzo ważne przy sadzeniu i przesadzaniu jest obfite podlewanie. Trzeba to robić codziennie, a Wczesne cięcie korzystnie wpływa na zagęszczenie żywopłotu. Termin kolejnej operacji przypada na przełom maja i czerwca, kiedy skracamy o 1/3 tegoroczne przyrosty świerków. Pod koniec lata można wykonać jeszcze niewielkie cięcie kosmetyczne. Wybór odpowiedniego czasu. Przycinanie tui szmaragdowej najlepiej przeprowadzać wczesną wiosną lub późną jesienią. Jest to okres, kiedy roślina jest w fazie spoczynku i mniej podatna na stres spowodowany przycinaniem. Przycinanie pod koniec jesieni pozwala tuji na odbudowanie się przed nadejściem mroźnej zimy. Kiedy przesadzać tuje? Przesadzanie tuj jest zalecane, jeśli chcesz, aby te krzewy, które wybrałeś, były zdrowsze i miały bardziej dekoracyjny wygląd. Najlepszym czasem na przesadzanie tuj jest wczesna wiosna lub późny jesień. Przesadzanie tujowatych powinno być wykonywane, gdy poszczególne rośliny są starsze niż 7 lat lub Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Wbrew przysłowiu, że starych drzew się nie przesadza, nawet spore iglaki można z powodzeniem przenieść w nowe iglakówDrzewa i krzewy tworzą rozbudowane systemy korzeniowe, tym większe, im są starsze. Grube korzenie umacniają roślinę w podłożu, a delikatne wierzchołki pobierają wodę i sole mineralne. Zniszczenie - szczególnie najmłodszych części - prowadzi do uschnięcia iglaków w zimieOkazy wrośnięte w glebę zaleca się przesadzać w okresie spoczynku: gatunki zrzucające liście - jesienią lub wczesną wiosną, a rośliny zimozielone i iglaki - od połowy sierpnia do połowy września. Te ostatnie znoszą zabieg szczególnie źle, bo nawet podczas mrozów tracą sporo wilgoci przez liście lub igły. Trzeba zatem dbać, by ich drobne korzenie poniosły jak najmniejszy uszczerbek. Późnym latem młode przyrosty są już stwardniałe, słońce mniej grzeje, więc rośliny nie potrzebują dużo wilgoci, a korzenie mają czas zregenerować się przed iglaków latemKoniec lata to dobra pora na przesadzanie iglaków (zwłaszcza od połowy sierpnia do połowy września). Żeby jednak operacja zakończyła się sukcesem, nie można uszkodzić bryły korzeniowej rośliny. Zniszczenie korzeni - szczególnie najmłodszych - prowadzi bowiem do uschnięcia rośliny. Nic dziwnego; to właśnie one pobierają z gleby wodę i sole mineralne, natomiast te starsze i grubsze przede wszystkim stabilizują roślinę w podłożu. Iglaki znoszą przesadzanie szczególnie źle, gdyż nawet podczas mrozów wyparowują wodę przez igły. Zbyt późno przesadzone mogą nie zdążyć zregenerować bryły korzeniowej i uschnąć. Nie zwlekajmy więc z przeprowadzką; tym bardziej że późnym latem młode przyrosty są już zdrewniałe, słońce mniej grzeje (ziemia wolniej wysycha), a do zimy pozostało jeszcze trochę przeprowadzki zależy od rozmiaru iglaków małychNowe miejsce odchwaszczamy i wykopujemy dół nieco większy niż przewidywana wielkość bryły korzeniowej. Roślinę okopujemy w promieniu równym przynajmniej 2/3 promienia korony. W przypadku okazów niedawno posadzonych (do 3-4 lat), wystarczy, by promień był o 20-30 cm większy niż szerokość bryły korzeniowej w momencie pierwszego sadzenia. Następnie roślinę podważamy szpadlem z kilku stron. W ten sposób możemy przesadzać rośliny jedynie wysokości do 1,5 metra i o mało rozłożystej koronie. Po posadzeniu aż do nadejścia mrozów roślinę obficie podlewamy. Jeśli rośnie w pełnym słońcu, a nadal panują upały, warto ją cieniować lub obficie zraszać rano albo po południu (tak, żeby do wieczora zdążyła obeschnąć).Przesadzanie iglaków dużychWiększe iglaki do przeprowadzki przygotowujemy już wiosną. Wokół drzewa wykopujemy głęboki rowek, w odległości maksymalnie 1/3 średnicy korony (licząc od pnia), by potem łatwiej było przenieść roślinę. Zewnętrzną ścianę rowka wykładamy folią, a wolną przestrzeń wypełniamy torfem. Drzewo często podlewamy. Wodę pobierają korzenie rosnące w głąb ziemi. Pod koniec lata przecinamy dolne korzenie i przesadzamy iglak. W nowym miejscu dzięki młodym korzeniom może od razu pobierać wodę. Wysoki okaz stabilizujemy linkami i palikami. Można je będzie usunąć dopiero po 2-4 latach. Z natury funkie nie są zbyt wrażliwymi roślinami i całkiem dobrze radzą sobie w naszym klimacie. Oczywiście pod warunkiem, że im zapewnimy optymalne warunki rozwoju. A więc do dzieła! W jakim miejscu najlepiej sadzić funkie Funkie są to rośliny, które naturalnie rosną w Chinach i Japonii tam też są spożywane. Ich młode liście dodaje się do sałatek. W naszych ogrodach pełnią zazwyczaj funkcję ozdobną. Jako rośliny cieniolubne z zasady nie tolerują nadmiernego nasłonecznienia. Dlatego wiec sadźmy je tam gdzie mamy: cień; wilgoć; żyzne podłoże. Rozsadzanie funkii, host Funkie i hosty przesadza się, gdyż po latach tworzą ogromną kępę i mogą nieco nam zmienić plan w ogrodzie. Dlatego też jesienią albo wiosną należy odmłodzić kępy. W tym celu wykopujemy część, a resztę zostawiamy w miejscu. Kiedy przesadzać funkie Najlepiej jest to robić jesienią kiedy jeszcze są liście abyśmy wiedzieli jak uformować kępę, która zostaje na następne lata. Hosty są długowieczne więc potrzeba je też odpowiednio nawozić, ale o tym później. Funkie można też przesadzać wiosną, jednak należy to robić jak młode liście są już widoczne. Jak przesadzać funkie By przesadzić kępę host wystarczy nam ostry szpadel, którym wykopujemy ostrożnie podważając z każdej strony kępę. Następnie usuwamy nadmiar ziemi, ale nie do przesady. Korzenie nie mogą być pozbawione gruzełków gleby. Kolejno, również używając szpadla jako noża dzielimy dużą kępę na mniejsze. I jak najszybciej wsadzamy je na przygotowane miejsce oraz obficie podlewamy. Jak przygotować stanowisko dla host? O ile wymagania tych bylin omówiliśmy już powyżej to teraz zajmiemy się samą glebą. Hosty to rośliny żyjące bardzo długo. Lubią rosnąć w żyznej ziemi. Dlatego też należy przed posadzeniem wzbogacić ją w kompost albo obornik. W tym celu mieszamy jego porządną porcję z glebą. Gdzie warto sadzić hosty Funkie to bardzo wartościowe rośliny ozdobne do miejsc cienistych, w których inne nie dają rady rosnąć. Należy im jednak zapewnić stały poziom wilgotności w podłożu. W tym celu sypie się wokół nich drobną korę. Dzięki temu zapewnimy im też optymalne pH na glebach zasadowych. Hosty wokół oczka wodnego Te rośliny świetnie się czują i jeszcze lepiej wyglądają posadzone w pobliżu oczka wodnego. Jednak nie mogą mieć korzeni cały czas zanurzonych w wodzie. Musi być wilgoć, ale nadmiar wody w strefie korzeniowej prowadzi do gnicia podziemnej części, a co za tym idzie zanika cała roślina. Jeśli więc chcemy mieć je nad oczkiem musimy znaleźć im miejsce na brzegu, a nie w strefie bagiennej. Kiedy należy przesadzać hosty Kolejną kwestią określenie czy naszej hoście brakuje miejsca i musimy ją rozsadzić. A więc sam wygląd rośliny nam powie dużo na temat jej kondycji. Zacznijmy więc od sprawdzenia czy jej liście nadal są tak okazałe jak wcześniej oraz czy ma dużo małych odrostów. Jeśli posiada ich wiele, a wewnątrz kępy widzimy takie miniaturowe kłącza to znak, że roślina ma za mało miejsca dla swoich korzeni i trzeba kępę odnowić. Co ciekawe z moich obserwacji wynika, że hosty rosnące w glinianym podłożu mniej się rozrastają na boki, ale za to są większe i bardziej okazałe. Odmiany funkii, jest ich tyle, że warto podzielić je na grupy Planując posadzić funkie w ogrodzie sprawdźmy najpierw jakie mamy odmiany do wyboru. Jest to ważne gdyż wyhodowano taką liczbę odmian, że można z samych funkii stworzyć różnorodną kompozycję. Funkie o sinych niebieskawych liściach Odmiany posiadające niebieskawe liście są bardzo narażone na promienie słoneczne i mogą być przez nie poparzone. Dlatego sadzimy je w cieniu. Wśród odmian bardzo efektownych znajdują się: Abiqua Drinking Gourd; Big Daddy; Blue Mouse Ears; Fragant Blue. Świetlista żółć funkii Wśród wielu odmian są też piękne praktycznie żółte liście. Warto je uwzględnić tworząc kompozycje w cienistych miejscach. Kilka odmian w takim kolorze: Golden Waffles; Lemon Lime. Kolorowe funkie Istnieją też odmiany o wielobarwnych liściach. Mogą mieć połączenie niebieskiego z biała, albo z żółtą obwódką: American Hallo; Dream Queen; Frances Williams June Kiwi Full Great Expextations. Białe i kolorowe Wśród odmian z białymi liśćmi mamy też ciekawe dwubarwne liście. Ot chociażby takie jak u odmian: Brim Cup; Lakeside Dragonfly; Shogun; Minuteman; Patriot Szafirek; Carnaval; Fire and Ice; Rance. Warto wiedzieć, że młode sadzonki host nie zawsze wyglądają tak jak osobniki dorosłe. Siną barwę rośliny przybierają dopiero po czasie. Odmiany z białymi liśćmi są ozdobne na początku rozwoju, jednak pod koniec lata zmieniają kolor na zielony. Aby mieć ładne i okazałe funkie należy nie tylko zapewnić im odpowiednie stanowisko. Pamiętajmy też o ściółkowaniu gleby wokół roślin. Dzięki temu rośliny będą miały większą wilgotność podłoża. Poza tym te kwiaty należą do rodzaju bezobsługowych. O ile mają dostatecznie dobre podłoże, wilgoć i cień. Mówiąc o sadzeniu w cieniu, mamy na myśli światło słoneczne rozproszone przez drzewa czyli tak zwany półcień. Oczywiście jeśli słońce w danym miejscu świeci tylko rankiem albo o zachodzie, to również możemy w nim posadzić hosty. Większość odmian poradzi sobie bez problemu. Natomiast w pełnym słońcu liście szybko się starzeją i tracą ozdobny charakter. O autorce Nazywam się Monika C, jestem ogrodnikiem nie tylko z zamiłowania, ale też i z wykształcenia. Prowadząc własny ogród, poszukuję efektownych metod uprawy roślin, jak najmniej ingerujących w naturę. Cały czas mocno dopinguję posiadaczom ogrodów, również balkonowych, dlatego dzielę się z Wami moją wiedzą o pasjonującym świecie roślin. Czasem zdarza się, że z jakiś powodów nasze rośliny ogrodowe czeka przeprowadzka. Chcemy inaczej zagospodarować działkę lub np. stwierdzamy, że dane drzewo rośnie zbyt blisko płotu czy domu i w przyszłości może mu zagrażać. Inny przypadek, to gdy dopiero zakładamy ogród, a chcemy aby wyglądał on od razu jakby istniał w tym miejscu od zawsze. Wówczas możemy zdecydować się na zakup i posadzenie choć jednego już dużego drzewa. Zobacz jak przesadzić lub posadzić drzewo, które jest już dość duże. Duże drzewa sadzi się zazwyczaj na terenach zielonych w miastach. Ale w ogrodzie też może zajść taka potrzeba Większym drzewom przesadzanie nie służy. Sadzenie takiego drzewa jest znacznie bardziej skomplikowane niż sadzenie młodych sadzonek. I to nie tylko dlatego, że duże drzewo z racji jego rozmiarów sprawia problemy przy przewożeniu i wymaga dodatkowych zabezpieczeń podczas sadzenia. Dla rośliny jest to również szok związany ze zmianą siedliska i uszkodzeniem bryły korzeniowej. Szok po przesadzeniu jest tym większy, im większe drzewo jest przesadzane i może on trwać nawet kilka lat. Dlatego też, aby mieć pewność że przesadzanie się powiedzie, a roślina będzie zdrowo rosła na nowym miejscu, warto zastosować się do poniższych wskazówek. Oto, co zrobić aby przesadzanie zakończyło się sukcesem... Jakie drzewa można przesadzać? Jeżeli drzewo jest zbyt duże, trzeba wynająć firmę, która posiada specjalistyczny sprzęt i fachową wiedzę. Na samodzielne przesadzanie, możemy sobie pozwolić tylko w przypadku niedużych drzew i krzewów z naszego wszystkim przesadzajmy drzewa jak najmłodsze. Im są starsze, tym gorzej znoszą przesadzanie. Ale oczywiście, pod względem tolerancji na przesadzanie, występują też różnice pomiędzy poszczególnymi drzew najlepiej znoszących przesadzanie są lipy, wierzby, topole, platany, czerwony dąb, świerki, jodły i sosna górska (kosodrzewina). Nieco trudniejsze do przesadzania są natomiast jesiony, dąb szypułkowy i jarząb przesadzanie znoszą takie gatunki jak sosna pospolita, czy brzoza brodawkowata. Przesadzania tych ostatnich raczej należy unikać. Przygotuj drzewo do przeprowadzki Ogromne znaczenie dla powodzenia całej operacji ma wybranie właściwego momentu przesadzania. Drzewa liściaste, gubiące liście na zimę, można przesadzać w stanie bezlistnym (od opadnięcia liści jesienią do momentu pękania pąków na wiosnę). Trzeba jednak pamiętać, że przesadzanie w czasie występowania mrozów jest zawsze obarczone dużym ryzykiem i to nawet dla naszych rodzimych gatunków drzew i krzewów. Dlatego najlepiej przesadzanie wykonać jesienią (tuż po opadnięciu liści) lub bardzo wczesną iglakami sprawa jest nieco bardziej skomplikowana i spotkałem się z różnymi opiniami na ten temat. Otóż zimozielone iglaki nawet zimą, w czasie mrozów, wyparowują wodę przez igły. Jeżeli w tym okresie korzenie roślin nie będą w stanie pobierać wody z gleby - roślina uschnie. Dlatego w ich przypadku wydaje się być lepszy termin pod koniec lata, kiedy to już spowalnia się ich wzrost, ale po przesadzeniu będzie jeszcze czas aby bryła korzeniowa nieco się zregenerowała przed nadejściem zimy (najlepiej iglaki przesadzać w okresie od połowy sierpnia do połowy września). Mokra jesień wspomaga przyjmowanie się roślin na nowym miejscu (jeżeli jest sucho, przesadzone drzewa obficie nawadniamy).Trzeba też zwrócić uwagę na fakt, iż drzewa przed przesadzeniem wymagają wcześniejszego przygotowania. Duże drzewa powinny być do tego zabiegu przygotowywane nawet przez dwa lata. Dlaczego? Otóż składniki odżywcze z gleby pobierają głównie cieńsze, młodsze korzenie boczne. Natomiast stare grube korzenie stabilizują roślinę w podłożu ale nie są już w stanie pobierać składników pokarmowych. Przygotowania przed przesadzaniem mają doprowadzić do zagęszczenia systemu korzeniowego w obrębie bryły korzeniowej, która zostanie wyjęta. Innymi słowy - chodzi o wytworzenie w jej obrębie nowych, młodych korzeni, które będą w stanie pobierać składniki pokarmowe z gleby. Aby taki efekt uzyskać, przycina się korzenie wychodzące poza planowaną bryłę przypadku mniejszych drzew i krzewów, które będziemy przesadzać, sprawa nie jest aż tak skomplikowana i wystarczy jedno przycięcie korzeni na kilka miesięcy przed przesadzaniem. Opiszę to na podstawie krzewu iglastego, który będziemy przesadzać w sugerowanym wyżej terminie końca lata. W takim przypadku już wiosną wokół drzewa wykopujemy głęboki rowek w odległości od pnia równej minimalnie 1/3 średnicy korony (w zależności od gatunku i wieku rośliny oraz naszych możliwości przetransportowania egzemplarza z dużą, ciężką bryłą korzeniową). Zewnętrzną ścianę rowka wykładamy folią, a wolną przestrzeń wypełniamy torfem lub ziemią dla iglaków. Jeżeli nie mamy folii do wyłożenia dołka, wykopujemy rów nieco szerszy i wypełniamy go piaskiem. Wykopując rowek odetniemy od rośliny część jej korzeni zewnętrznych, przez co w środkowej części bryły wypuści ona nowe korzenie boczne, które po przesadzeniu będą w stanie pobierać składniki odżywcze z gleby. Jak zabezpieczyć korzenie na czas przeprowadzki? Jeżeli kupujemy większe drzewo w szkółce lub sklepie ogrodniczym, to jego korzenie będą owinięte w jutową lub stalową siatkę, tworzącą kulisty balot (stosuje się także siatki z włókien roślinnych ulegające biodegradacji - to bez wątpienia najlepsze rozwiązanie). Następnie zabalotowana bryła korzeniowa jest umieszczana w donicy z ziemią. To zabezpiecza korzenie przed wyschnięciem i uszkodzeniami w czasie transportu. Drzewko z korzeniami w balocie W takim balocie korzenie są bardzo zbite, przez co wydaje się, że rozmiary bryły korzeniowej są bardzo niewielkie w stosunku do wielkości drzewa. Balot jednak nie tylko zabezpiecza bryłę korzeniową, ale też ułatwia ustawienie drzewa w dołku podczas sadzenia. Takiego balotu nie usuwamy (nie zdejmujemy juty ani drutów), a jedynie po usadowieniu drzewa odsłaniamy jego górną część. Po posadzeniu minie kilka lat zanim korzenie przerosną bryłę balotu, zakotwiczą roślinę w glebie i będą mogły swobodnie pobierać z gleby wodę. Przez ten okres drzewo będzie wymagało naszej szczególnej inaczej jest z korzeniami drzew, które będziemy przesadzać sami, jedynie w inne miejsce naszego ogrodu. W takim przypadku drzewo okopujemy w promieniu równym około 2/3 promienia korony drzewa. Następnie bryłę korzeniową z kilku stron podważamy szpadlem. Wydobywamy ją z dołka tak, aby w jak najmniejszym stopniu uszkodzić korzenie drzewko umieszczamy na kawałku mocnej folii ułożonej na macie szkółkarskiej. Korzenie owijamy folią aby nie obsypywała się z nich ziemia (aby bryłę korzeniową wraz z glebą pomiędzy korzeniami zachować w miarę w jednym, zbitym kawałku). Następnie matę przeciągamy w pobliże nowego miejsca sadzenia. Tuż przed sadzeniem usuwamy folię, którą owinęliśmy korzenie. Przygotowujemy miejsce sadzenia Przygotowanie miejsca do sadzenia dużego drzewa wymaga nieco więcej zabiegów niż w przypadku sadzenia młodych sadzonek. Zaczynamy od oczyszczenia powierzchni gleby (jeśli np. zostały tam kamienie po budowie) i odchwaszczenia. Następnie kopiemy dołek. Powinien on być około 3/4 szerszy od bryły korzeniowej (balotu) sadzonego drzewa i około 10 do 20% wykopywaniu dołka pamiętajmy, aby wierzchnią warstwę gleby grubości około 30 cm odsypać na bok, oddzielnie od pozostałej gleby. Ta próchnicza, najbardziej urodzajna warstwa, podczas zakopywania dołka musi ponownie wrócić jako warstwa zrobieniu wykopu, warto spulchnić dno oraz boki wykopanego dołu, by ułatwić młodym korzeniom szybką penetrację podłoża na nowym stanowisku. Teraz najważniejsze... sadzenie! Na dnie wykopanego dołka usypujemy niewielki kopczyk ziemi, na którym osadzamy bryłę korzeniową. Jeśli jest to bryła w balocie, będzie nam o wiele łatwiej. Balotu nie usuwamy (po osadzeniu jedynie rozgarniemy jego górną część). Balot powinien być na takiej głębokości, aby bryła wystawała delikatnie nad poziom gruntu (maksymalnie 3 centymetry). Punktem odniesienia może być deska położona poziomo na wykopie. Jeżeli dołek nie jest duży, to wystarczy położyć po prostu dół wokół bryły korzeniowej zasypujemy. Robimy to warstwami. Kolejne warstwy trzeba zagęścić poprzez ubicie (udeptanie) bądź podlewając. To zminimalizuje efekt obsuwania się posadzonego drzewa w głąb nieubitej posadzeniu, glebę obficie podlewamy (jeśli podczas zasypywania dołka zagęszczaliśmy wodą kolejne warstwy ziemi, dodatkowe podlewanie nie jest już konieczne).Jeżeli sadziliśmy drzewo z korzeniami zawiniętymi w balot, po zasypaniu dołu przyda nam się jeszcze trochę gliniastej gleby aby wokół drzewa usypać niewysoki (wysokości 15 do 30 cm) wał. Tak aby utworzyć pierścień o średnicy dwa razy większej od średnicy bryły balotu. Wewnątrz wału nalewamy wodę, tak aby powstało miniaturowe bajorko. Wówczas woda będzie powoli wsiąkała w głąb gleby i będzie lepiej dostępna dla korzeni przesadzonego drzewa. Jest to konieczne, gdyż uszkodzone podczas przesadzania korzenie będą miały trudności z pobieraniem wody z gleby. Szczególnie jeśli sadziliśmy roślinę balotowaną - woda ciężko przenika w głąb balotu. Taki pierścień pozostawiamy na około dwa lata i regularnie (co około 10 dni) wypełniamy wodą. Jeżeli jest to zbyt kłopotliwe, poniżej opisuję, jak można zmniejszyć częstotliwość podlewania. Co jeszcze możemy zrobić, aby drzewo się przyjęło? Powyżej opisałem podstawowy zakres prac przy sadzeniu większego drzewa lub krzewu. Trzeba jednak pamiętać że w wyniku przesadzenia i zniszczenia części korzeni, roślina doznaje szoku. Uszkodzonym korzeniom będzie znacznie trudniej pobierać z gleby składniki mineralne i tak niezbędną do życia rośliny zaleca się ziemię, którą podczas sadzenia zasypujemy dołek, wymieszać z nawozami organicznymi, np. z ziemią kompostową. W ten sposób zapewnimy dostatek substancji odżywczych w glebie w pierwszym okresie po posadzeniu. Można też zastosować nawozy mineralne o spowolnionym działaniu. Trzeba jednak zachować tu dużą ostrożność i w żadnym wypadku nie stosować tuż po sadzeniu drzewa nawozów mineralnych szybko działających. Ze względu na dużą wrażliwość korzeni drzewa, które przy przesadzaniu były przycięte, nawozy te mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc!Co zatem zrobić, skoro tradycyjne podsypywanie nawozów nie jest najlepszym pomysłem? Dziś na szczęście mamy jeszcze lepsze i bardziej skuteczne metody ograniczania szoku po przesadzeniu z nich to zastosowanie Hydrożelu. Jest to tzw. doglebowy absorbent wody, czyli substancja magazynująca wodę w glebie. Wymieszany z ziemią, którą zasypujemy dołek wokół sadzonej rośliny, Hydrożel będzie pomagał zatrzymać wodę wokół korzeni, zapobiegając jej wyparowywaniu oraz przenikaniu do głębszych warstw Hydrożelu potrafią wchłonąć ilość wody przekraczającą kilkaset razy ich pierwotną objętość. Gdy gleba wokół przeschnie, Hydrożel oddaje zgromadzoną wodę. W ten sposób poprawia zaopatrzenie rośliny w wodę i skutecznie chroni nawet podczas dłuższych okresów suszy. W praktyce nie tylko zwiększa to szanse na przyjęcie się przesadzonego drzewa, ale też pozwala nam zmniejszyć częstotliwość podlewania z zastosowania żeli potwierdzili Jerzy Kubiak (SGGW w Warszawie) i Andrzej Księżniak (Zakład Mikrobiologii Rolniczej, IUNG-PIB w Puławach), którzy w swojej pracy Przyrodnicze uwarunkowania zadrzewień na obszarach zurbanizowanych napisali tak:Produkowane w Polsce żele pozwalają ekonomicznie i ekologicznie poprawiać dostępność wody dla rośliny poprzez wprowadzanie do strefy korzeniowej odpowiedniej dawki żelu o wysokiej chłonności wody - nawet do 0,4 litra przez 1 gram preparatu. Dzięki żelom zmniejsza się u roślin stres suszy obserwowany w czasie braku długotrwałych opadów i zarazem poprawia się aktywność drobnoustrojów w strefie korzeniowej dzięki lepszej kondycji systemu korzeniowego rośliny. Z tego względu w dłuższych okresach czasu, w siedliskach trudnych dla wegetacji roślin, znacznie lepsze efekty wzrostowe obserwuje się u roślin, które mają zwiększoną, dzięki żelom, dostępność do wody w cechą HydroŻelu jest to, iż ulega on całkowitemu rozkładowi w ciągu około 5 lat. Będzie nam zatem służył w pierwszych latach po przesadzeniu drzewa, aż jego korzenie odpowiednio się zregenerują. Potem po naszym pomocniku nie pozostanie ani śladu. Jest to zatem sposób w 100% ekologiczny!Poza HydroŻelem, obecnie coraz częściej, zaleca się przy przesadzaniu drzew stosować szczepionki mikoryzowe. Szczególnie jeśli przesadzamy rośliny ogrodowe, które nigdy wcześniej nie były te zawierają żywą grzybnię mikoryzową grzybów, które w środowisku naturalnym (np. w lasach) współżyją z korzeniami roślin, zwiększając ich powierzchnię chłonną. Tym samym ułatwiają roślinom pobieranie z gleby składników odżywczych i poprawiają warunki wzrostu. Dla drzew mikoryza jest bardzo korzystna, pozwalając im na przetrwanie w niekorzystnych warunkach środowiskowych lub w warunkach dużej konkurencji z innymi gatunkami roślin (to dlatego w lasach drzewa rosną bez naszej pomocy, dodatkowego nawożenia i regularnego podlewania).Korzyści z zastosowania szczepionek mikoryzowych potwierdzają w/w badacze, którzy piszą tak: Z uwagi na fakt, że rzadko przesadzane są drzewa pochodzące z naturalnych środowisk, ważne jest (...) wykorzystanie grzybów mikoryzowych poprzez wprowadzenie odpowiedniej szczepionki do bryły korzeniowej drzewa. Drzewa posiadające bogatą mikoryzę na korzeniach, znacznie lepiej znoszą stres związany z tu zwrócić uwagę, że z bryłą korzeniową przenoszone są równocześnie i inne drobnoustroje (bakterie, grzyby) tworzące zespół organizmów wspomagających wegetację rośliny. Znaczne ograniczenie systemu korzeniowego rośliny przy przesadzaniu (przycinane jest do 80% korzeni) sugeruje potrzebę przeprowadzania mikoryzacji w trakcie przesadzania. (...)Dzięki lepszemu pobieraniu składników pokarmowych z podłoża przez rośliny mikoryzowe, zazwyczaj reagują one nie tylko większymi przyrostami w porównaniu do niemikoryzowych, ale i lepszym pokrojem, wybarwieniem i szczepionki mikoryzowej jest bardzo prostym zabiegiem. Wystarczy w czasie sadzenia bryłę korzeniową rośliny polać niewielką ilością preparatu. Biorąc pod uwagę, iż obecnie są już dostępne w pełnej gamie szczepionki mikoryzowe w małych opakowaniach (do zastosowań amatorskich), aż żal nie skorzystać z tej możliwości. Warto dodać jeszcze, że szczególnie zauważalne efekty daje zastosowanie szczepionki mikoryzowej łącznie z Hydrożelem. Nie tylko ze względu na lepsze zaopatrzenie samych korzeni drzewa w wodę, ale też zapewnienie w glebie wilgoci potrzebnej do rozwoju właśnie grzybni mikoryzowej. A zatem szczepionka mikoryzowa i Hydrożel to bardzo udana para, która wspomaga się nawzajem :-)Aby drzewo się nie przewróciło... Zanim korzenie przesadzonego drzewa ponownie się rozrosną i ustabilizują roślinę w glebie, drzewo niestety bardzo łatwo może się przewrócić (np. przy większym wietrze). Dlatego w pierwszych latach konieczna jest dodatkowa stabilizacja. Pień przywiązujemy do palików wbitych w ziemię W ogrodzie możemy to zrobić na dwa sposoby. Pierwszy z nich to przywiązanie pnia do palików wbitych w ziemię. W zależności od wielkości drzewa i jego ustabilizowania w podłożu trzeba będzie użyć od 1 do 3 palików. Wbijamy je w podłoże pod lekkim kątem, aby były jak najdalej od bryły korzeniowej (wbite prostopadle tuż obok pnia, mogą z łatwością uszkodzić korzenie drzewa). Do palików pień drzewa przywiązujemy parcianą taśmą grubości około 4 cm (aby zminimalizować otarcia pnia od taśmy). Ten sposób doskonale sprawdza się przy stabilizowaniu niewielkich drzewek. Można też zastosować odciągi z trzech stalowych linek przymocowanych do pnia i zakotwiczonych w podłożu Kolejną metodą jest zastosowanie odciągów z trzech stalowych linek przymocowanych do pnia i zakotwiczonych w podłożu (haki wbija się w glebę podobnie jak śledzie do namiotu). Odciągi pozwalają ustabilizować już nieco większe drzewa, jednak zabierają dość sporo miejsca wokół drzewa, dlatego nie da się ich stosować w małych ogrodach przydomowych czy zbyt blisko sadzimy drzewo kupione z bryłą korzeniową w balocie, można też zastosować bardziej dyskretny sposób stabilizacji drzewa, jakim jest kotwienie w podłożu samej bryły korzeniowej. W tym celu, przed zasypaniem dołka ziemią, balot opasuje się taśmami, które z czterech stron mocuje się do dna wykopu za pomocą stalowych nadzieję, że zastosowanie powyższych zabiegów zapewni, iż przesadzone drzewa przyjmą się na nowym stanowisku i będą się pięknie rozrastać :-) Opracowano na podstawie: P. Syga, Sadzimy duże drzewa, Kwietnik, Nr118 (10/2004), s. 54 - 55; A. Zakrzewska, Udana przeprowadzka - Sztuka przesadzania iglaków, Kwietnik, Nr 165 (9/2008), s. 42 - 43 oraz J. Kubiak, A. Księżniak, Przyrodnicze uwarunkowania zadrzewień na obszarach zurbanizowanych (praca udostępniana na stronie Za pomoc w zredagowaniu tekstu dziękuję przyjaciołom: Gosi i Emilowi. Czasem zmiany aranżacyjne w ogrodzie wymagają przesadzenia drzewa lub krzewu iglastego. Nie jest to łatwe, szczególnie w przypadku większych roślin, ale z naszym poradnikiem na pewno dasz radę! Zobacz kiedy najlepiej przesadzać iglaki aby mieć pewność, że przyjmą się przed nadejściem zimy, a także jak przesadzać iglaki aby zminimalizować stres związany z przesadzeniem oraz dać drzewku szansę na dobry start w nowym miejscu. Jak i kiedy przesadzać iglaki? Kiedy przesadzać iglaki? Iglaki najlepiej przesadzać od połowy sierpnia do końca września. Przesadzane w tym czasie rośliny iglaste mają dużo czasu na regenerację systemu korzeniowego przed nadejściem chłodów i zamarznięciem ziemi. Później przesadzane rośliny mogą nie zdążyć ukorzenić się i jest duże prawdopodobieństwo, że nie przetrwają zimy. Jeżeli nie zdążyliśmy przesadzić iglaków pod koniec lata, możemy zrobić to wczesną wiosną (jeszcze przed ruszeniem wegetacji, zależnie od warunków pogodowych - marzec do połowy kwietnia). Przesadzane wiosną rośliny iglaste wolniej się przyjmują i są wrażliwsze na suszę. Termin wiosenny bywa natomiast bardziej odpowiedni dla gatunków wrażliwych na niskie temperatury lub roślin sadzonych na wilgotnych stanowiskach oraz w chłodniejszych rejonach kraju. Jak prawidłowo przesadzać iglaki? Przed wykopaniem z ziemi iglaka, którego chcemy przesadzić, należy przygotować dla niego nowe miejsce. Z nowego miejsca usuwamy chwasty i oczyszczamy je z kamieni. Wykopujemy dołek o średnicy o kilkanaście cm większej od korony drzewka. Na dnie dołka usypujemy kopczyk z ziemi do iglaków, na którym osadzimy roślinę. Dzień przed przesadzaniem iglaka obficie podlewamy, aby bryła korzeniowa po wykopaniu nie osypywała się. Jeżeli ziemia z bryły korzeniowej obsypie się i odsłoni korzenie, może to utrudnić przyjęcie się rośliny. Korzenie powinny mieć jak najkrótszy kontakt ze światłem. Dlatego, gdy bryła korzeniowa zacznie się kruszyć, na czas przenoszenia, należy owinąć ją szczelnie matą. Przed wykopaniem rośliny jej koronę możemy owinąć folią stretch, co zabezpieczy gałązki przed połamaniem i ułatwi nam dostęp do bryły korzeniowej. Iglaki wykopujemy z ziemi z jak największą bryłą korzeniową. Okopujemy roślinę na około, następnie wyciągamy z ziemi i niezwłocznie umieszczamy we wcześniej przygotowanym dołku. Wolną przestrzeń w dołku uzupełniamy do połowy ziemią. Ziemię na około pnia dokładnie ugniatamy, tworząc nieckę. Powstałą nieckę wypełniamy wodą, pozwalając jej spokojnie wsiąkać w podłoże. Następnie uzupełniamy ziemię do poziomu gruntu i dokładnie ją ugniatamy. Potem wokół pnia usypujemy kopczyk z ziemi na wysokość około 10 cm, aby chronił szyjkę korzeniową przed przemarznięciem. Na koniec ściółkujemy glebę pod rośliną stosując przekompostowaną korę sosnową. Ściółka zapobiega rozwojowi chwastów oraz utrzymuje wilgoć i zachowuje strukturę gleby. Warto wiedzieć! Samodzielnie powinniśmy przesadzać jedynie iglaki niewielkich rozmiarów. W przypadku przesadzania większych okazów warto skorzystać z pomocy wyspecjalizowanych firm ogrodniczych. Należy pamiętać również, że im drzewo lub krzew jest starsze, tym trudniej przyjmuje się po przesadzeniu. Pielęgnacja iglaków po przesadzaniu Po przesadzeniu iglaki należy regularnie podlewać, aż do późnej jesieni, aby korzenie mogły się szybko rozrosnąć. Gleba w pobliżu pnia powinna być stale wilgotna, ale nie może zalegać tam woda. Przesuszone iglaki stają się zimą bardziej podatne na przemarzanie. Uszkodzony system korzeniowy nie jest w stanie pobierać dostarczanych przez nas składników pokarmowych, dlatego świeżo posadzonych iglaków nie nawozimy już w danym roku, ale dopiero wiosną roku następnego, gdy rośliny już dobrze się ukorzenią. Iglaki przesadzone wczesną wiosną możemy nawozić dopiero w lipcu.  Przeczytaj również: Pielęgnacja iglaków wiosną. Jak zadbać o iglaki po zimie? Iglaki po zimie często nie zachwycają swoim wyglądem. Gdy obejrzymy je dokładniej, okazuje się że pędy straciły swój soczyście zielony kolor, a niektóre gałązki całkowicie uschły. W takich sytuacjach konieczne jest właściwa pielęgnacja iglaków wiosną, która zabezpieczy je przed dalszymi zniszczeniami i przyspieszy regenerację roślin. Więcej... Nawóz do iglaków. Kiedy i czym nawozić iglaki? Pięknie wybarwione iglaki to niezastąpiona ozdoba ogrodu przez cały rok. Aby jednak zachowały intensywny kolor i zdrowy wygląd ważne jest prawidłowe nawożenie iglaków, przeprowadzone w odpowiednim terminie. Nasza ekspertka wyjaśnia kiedy i czym nawozić ogrodowe iglaki aby zachwycały soczystą zielenią i zdrowym wyglądem przed długie lata! Więcej... Przycinanie iglaków. Jak i kiedy przycinać iglaki? Przycinanie iglaków jest konieczne dla zachowania ładnego pokroju i zdrowego wzrostu roślin. Jednak nie wszystkie iglaki dobrze znoszą przycinanie. Bardzo ważny jest też odpowiedni termin przycinania iglaków. Nieco inaczej wykonuje się przycinanie drzew i krzewów iglastych rosnących swobodnie, a inaczej przycinanie żywopłotu z iglaków. Poznaj wszystkie sekrety jak i kiedy przycinać iglaki. Więcej... Opracowano na podstawie: J. Waźbińska, Z. Kawecki, B. Płoszaj, Drzewa i krzewy iglaste, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2008, str. 30-31; A. Kupsak, Przesadzamy iglaki i zimozielone, Działkowiec nr 8 (792), str. 48. Fot. Sadzenie tuji wymaga znacznego wysiłku, lecz rośliny odwdzięczą się za to Tuje to jedne z najchętniej wykorzystywanych iglaków w aranżacji ogrodu. Rośliny sprawdzają się w roli żywopłotu oraz dekoracji, ponieważ można stworzyć z nich spektakularne kształty. Przeczytaj nasz artykuł, żeby dowiedzieć się, kiedy sadzić tuje, żeby przez wiele lat zachwycały wyglądem. Podpowiadamy również, które miesiące w roku są najlepsze, żeby przesadzić żywotniki. O czym przeczytasz w artykule? Tuja – co to za roślina? Tuje – sadzenie na odpowiednim podłożu Tuja szmaragd – kiedy sadzić? Kiedy przesadzać tuje? Tuje – sadzenie to nie wszystko! Tuja – co to za roślina? Nim dowiesz się, kiedy sadzić tuje, poznaj nieco historii tej wyjątkowo popularnej rośliny. Na lubianego iglaka mówi się również żywotnik. Wyróżnia się pięć gatunków tego drzewa iglastego – część z nich występuje w Azji, a pozostałe w Ameryce Północnej. W Polsce zadomowione są tuja olbrzymia i zachodnia (inaczej szmaragd). Tuja zachodnia jest znacznie częściej spotykana w polskich ogrodach niż olbrzymia, która potrafi osiągnąć wysokość nawet 35 metrów. Wysokie drzewo jest cenione przede wszystkim za piękny wygląd o każdej porze roku. Tuja olbrzymia pozostaje zielona również zimą, co sprawia, że jest chętnie wykorzystywana w roli żywopłotu. Żywotnik dobrze sprawdzi się również jako element skalniaka. Tuja szmaragd dorasta do około 3 metrów wysokości. Jest popularnym iglakiem dzięki gałązkom, które nie brązowieją zimą. Atrakcyjna jest również cena sadzonek – za kilkadziesiąt centymetrów rośliny w doniczce zapłacisz kilka złotych. Tuje to drzewa iglaste, które dzieli się na pięć gatunków, z czego w Polsce znane są dwa. Tuja olbrzymia ma piękny kolor o każdej porze roku, a żywotnik szmaragd charakteryzuje się atrakcyjną ceną. Thuja ze względu na swoje walory ozdobne i możliwość formowania często gości w ogrodach jako materiał na żywopłot Tuje – sadzenie na odpowiednim podłożu Nim dowiesz się, kiedy można sadzić tuje, poznaj wymagania tych pięknych iglaków. Żywotnik szmaragd będzie rósł prawidłowo na nasłonecznionym stanowisku, ale poradzi sobie również w delikatnie zacienionej przestrzeni. Tuja potrzebuje gleby żyznej, wilgotnej oraz z kwaśnym odczynem pH. Uważaj również na zanieczyszczenie powietrza, które mogłoby doprowadzić do zatrzymania rozwoju rośliny. Tuja olbrzymia, która charakteryzuje się ostrym wierzchołkiem, potrzebuje odpowiednio wilgotnego podłoża. Podobnie do poprzedniego żywotnika wymaga stanowiska nasłonecznionego lub delikatnie zacienionego. Negatywny wpływ na iglaka ma mróz, dlatego konieczne jest, żeby drzewa sadzić w miejscach, które są osłonięte od intensywnego wiatru. Jeśli nie zapewnisz tujom odpowiedniego podłoża, ich igły mogą stać się nieestetycznie brązowe. Głównym powodem problemów z żywotnikami będzie brak właściwej wilgotności podłoża. Znaczenie ma również ilość słońca, z którego mogą skorzystać drzewa. Nim dowiesz się, kiedy sadzimy tuje, żeby prawidłowo wzrastały, poznaj ich wymagania. Zarówno żywotnik olbrzymi, jak i szmaragd potrzebują słonecznego, ewentualnie delikatnie zacienionego stanowiska, a także żyznego podłoża o kwaśnym odczynie pH. Przed posadzeniem tuji należy przygotować odpowiednie dla tej rośliny podłoże Tuja szmaragd – kiedy sadzić? Chcesz mieć w ogrodzie efektowne tuje? Sadzenie iglaków nie będzie trudne, jeśli rozpoczniesz od wyboru odpowiednich sadzonek. Musisz znaleźć zaufane źródło, z którego uzyskasz zdrową roślinę. W tym celu odwiedź szkółkę zamiast marketu, gdzie często żywotniki nie wyglądają najlepiej. Wybierając tuje, zwróć uwagę na to, czy są gęste. Jeśli tak, istnieje większa szansa, że iglaki będą rozrastały się w efektowny sposób. Kiedy najlepiej sadzić tuje? Sadzonki iglaka muszą zdążyć zakorzenić się, dlatego możesz to zrobić wiosną, w okresie od kwietnia do czerwca, ale niektórzy polecają również jesień – od sierpnia do połowy września. Niezależnie od tego, kiedy sadzić tuje warto Twoim zdaniem, uważaj na pewne czynniki, które mogą wpłynąć negatywnie na iglaki. Jeśli za późno włożysz sadzonki do gleby, mogą nie zdążyć zakorzenić się przed nadejściem mroźnych dni. Żywotniki są bardzo odporne na mróz, ale tylko wtedy, kiedy są już właściwie zakorzenione. Uważaj również latem, kiedy temperatury są szczególnie wysokie, a gleba staje się sucha. Podczas utrzymujących się upałów pamiętaj o obfitym podlewaniu iglaków. Kiedy sadzimy tuje to nie jedyne pytanie, na które warto sobie odpowiedzieć. Ważne jest również przygotowanie sadzonek – przed posadzeniem iglaka doniczkę z sadzonką zanurz w wodzie na kilka minut, żeby bryła korzeniowa namokła. Sadzenie poprzedź wykopaniem dołka – powinien być on co najmniej dwa razy dłuższy niż bryła korzeniowa. Jeśli ziemia nie jest zbyt żyzna, wzbogać ją specjalnym podłożem do iglaków. Pamiętaj również, żeby poprzedzić sadzenie żywotników usunięciem chwastów. Po tym, jak umieścisz w dołku tuje, sadzenie zakończ przysypaniem ziemi, udeptaniem jej oraz podlaniem. Tuja szmaragd – kiedy sadzić? Rozpocznij od wyboru zdrowych sadzonek, które znajdziesz w szkółkach, Sadzonki włóż do ziemi przed nadejściem zimy, Najlepszy czas na sadzenie to okres pomiędzy kwietniem a czerwcem oraz sierpniem a połową września. Najlepszy czas na sadzenie tuji to IV-VI lub VIII-IX Kiedy przesadzać tuje? Warto wiedzieć nie tylko, kiedy sadzi się tuje, lecz także, w których miesiącach roku można je przesadzić. Ta wiedza może okazać się potrzebna, jeśli dotychczasowa kompozycja w ogrodzie już Ci się znudziła lub wysokość żywotnika zaczęła przeszkadzać. Zastanawiając się, kiedy przesadzać tuje, weź pod uwagę jesień. Od września do października jest na to najlepszy moment, ponieważ system korzeniowy iglaków zdąży się jeszcze zregenerować przed nadejściem zimy. Myśląc o tym, kiedy przesadzać tuje, weź pod uwagę również wczesną wiosnę. Niestety iglaki będą przez to bardziej wrażliwe na suszę, a poza tym wolniej się przyjmą. Ważny jest jednak nie tylko termin przesadzania, lecz także właściwe przygotowanie podłoża. Miejsce, w którym chcesz posadzić tuje, dokładnie oczyść – pozbądź się chwastów czy kamieni. Wykop dół, a na samym jego dnie umieść ziemię przeznaczoną dla iglaków. Nim przesadzisz iglaka, podlej go obficie. Roślinę możesz owinąć folią stretch – dzięki temu łatwiej będzie Ci dotrzeć do bryły korzeniowej. Takie zabezpieczenie sprawi również, że gałązki się nie połamią. Wykopując iglaka, zwróć szczególną uwagę na to, żeby bryła korzeniowa była jak największa. Drzewko natychmiast po wyciągnięciu przenieś do wykopanego wcześniej dołka, który jest wypełniony ziemią dla iglaków. Przeniesioną roślinę zasyp ziemią oraz obficie podlej. Nie zapomnij o zastosowaniu kory sosnowej – dzięki niej wilgoć będzie dłużej utrzymywała się w podłożu, a chwasty nie wyrosną. Pamiętaj o systematycznym podlewaniu przeniesionej rośliny. Dzięki temu tuja dobrze się zakorzeni i przetrwa zimę. Kiedy przesadzać tuje? Najlepszy czas to przełom września i października, Wybór takiego terminu to gwarancja, że system korzeniowy żywotnika zdąży się zregenerować przed nadejściem mroźnych dni, Tuje możesz także przesadzić wiosną, jednak wtedy staną się bardziej wrażliwe na suszę. Najlepszym okresem do przesadzenia tuji są wrzesień i październik Tuje – sadzenie to nie wszystko! Wiesz już, kiedy najlepiej sadzić tuje oraz w jakim okresie można przesadzać żywotniki. To jednak nie wszystko, czego warto dowiedzieć się na temat popularnych iglaków. Jeśli zależy Ci, żeby tuje prawidłowo wzrastały i były efektowną ozdobą ogrodu, zadbaj o ich regularne podcinanie. Ten zabieg pobudzi nowe pędy i korzenie, a najlepszym na niego czasem jest wiosna. Zadbaj również o nawożenie rośliny. W tym celu wykorzystaj preparat azotowy, który najlepiej sprawdzi się wiosną. Latem lepsze okażą się nawozy potasowe i fosforowe. Jeśli zależy Ci na ograniczeniu zachwaszczenia, pamiętaj o ściółkowaniu gleby wokół iglaków. Sadzenie żywotników w odpowiednim terminie i właściwych warunkach to nie wszystko, co musisz zrobić, żeby tuje wyglądały atrakcyjnie. Zadbaj o systematyczne podcinanie, regularne nawożenie oraz ściółkowanie ziemi wokół iglaków, a ogród będzie prezentował się perfekcyjnie. Samo posadzenie tuji to nie koniec pracy, trzeba pamiętać o regularnym podlewaniu i nawożeniu roślin (pamiętaj, aby nie nawozić tuż po posadzeniu!) Ostatnio zmieniany czwartek, 10 październik 2019 16:01

czy można przesadzać kilkuletnie tuje